ródło: hodowla Artax Angels

Szczenię dopiero w 3 tygodniu życia zaczyna się dowiadywać, iż jest psem, obserwuje uważnie matkę i rodzeństwo. Zaczyna poznawać zasady obowiązujące w psiej rodzinie, w drodze zabawy uczy się porozumiewać z rodzeństwem i z matką. Suka matka z delikatnością, ale i żelazną konsekwencją tłumaczy szczenięciu co mu wolno a co nie, pokazuje mu otaczający go świat. W tym też czasie szczenię powinno poznać czuły dotyk człowieka, codziennie brane na ręce, karmione przyzwyczaja się do obcego zapachu i głosu, zaczyna akceptować nie tylko dotyk matki i rodzeństwa, ale i człowieka. Jeszcze w hodowli nasze szczenię poznaje życie rodzinne, to znaczy poznać dzieci, inne psy, dźwięki, przedmioty i zapachy jakie będą mu towarzyszyć, gdy zacznie dzielić dom ze swoją nową rodziną.

Gdy maluch trafia do nowego domu ma około 7-8 tygodni i od tego czasu, aż do około 4 miesiąca życia szczenię wchodzi w kluczowy okres rozwoju zwany okresem socjalizacji. Jest to czas, w którym szczeniak będzie się uczył interakcji ze środowiskiem, rozwijał prawidłowe funkcje społeczne, uczył się wzorców zachowań, norm i wartości obowiązujących w jego otoczeniu. Ilość, jakość i intensywność bodźców, wrażeń i sytuacji z jakimi w tym czasie zetknął się pies, zaważy na rozwoju jego osobowości. Rolę, którą do tej pory spełniała psia mama, teraz musi przejąć opiekun. Musi być tym osobnikiem, który inicjuje zabawy ze szczenięciem, ale również je przerywa, uczy szacunku do rąk i twarzy, pokazuje co wolno a czego nie, pokazuje świat w którym przyjdzie naszemu psu żyć. Umiejętność wyznaczania zasad i konsekwentne acz spokojne ich egzekwowanie upewni szczenię, że na czele rodzinnego stada stoi odpowiedzialny lider, który jest gwarantem bezpieczeństwa.

Cały proces socjalizacji powinien być solidnie przemyślany, zarówno nadmiar bodźców jak i ich brak będzie w tej sytuacji równie szkodliwy. Musimy pamiętać by podczas okresu socjalizacji, szczeniaka spotykały w miarę możliwości jak najbardziej miłe, przyjemne i pozytywne doświadczenia. W oparciu o zachętę i nagradzanie z wyłączeniem przymusu zachęcamy do poznawania nowych sytuacji. Musimy również pamiętać, iż nasze szczenię ma prawo się bać, gdy tak się stanie ignorujemy strach szczenięcia sami podchodzimy do tego co straszne i swoim zachowaniem przekonujemy malca, iż nie ma się czego bać, jeśli szczenię się uspokoi nagradzamy prawidłowe zachowanie i delikatnie wycofujemy się z sytuacji.

W tym okresie nasz szczeniak powinien poznać:

• - Nowych ludzi, dzieci, osoby niepełnosprawne – pilnujmy aby każdy kontakt był miły a jego intensywność dostosowana do możliwości szczeniaka

• - Nowe psy i rówieśników – do takich spotkań wybieramy tylko psy łagodne i socjalne, będące pod pełną kontrolą przewodnika

• - Zapoznajemy z innymi zwierzętami, z którymi kiedyś możemy się spotkać – koty, konie, ptaki – pozwalamy poznać zapach i nagradzamy spokojne ignorowanie tych zwierząt

• - Zabieramy malca kolejno we wszystkie miejsca w których kiedyś może się znaleźć – najpierw pokazujemy naszemu psu ulicę i podwórko przed domem (oczywiście na rękach pamiętając o kwarantannie), przystanek, park, rynek, centrum handlowe a nawet dworzec kolejowy, pamiętajmy by powoli zwiększać obciążenie

• - Zapoznajemy z różnym podłożem , nie tylko asfalt, ale i piasek, trawa, drewno itd.

• - Zapoznajemy malca z nietypowymi dźwiękami, przedmiotami – pamiętajmy by nieprzyjemne dźwięki najpierw docierały do szczeniaka z dużej odległości, nagradzamy brak reakcji

• - Odwiedzamy gabinet weterynaryjny tylko po to by dać w nim malcowi smaczka

• - W tym okresie również zaczynamy zapoznawać maluszka z samochodem i pozostałymi środkami transportu – najpierw maluszek tylko wsiada i wysiada do pojazdu, pamiętajmy by od razu wprowadzić komendę i nagrodzić jej wykonanie, dopiero potem włączamy silnik, potem ruszamy i tak małymi kroczkami przyzwyczajamy psiaka do podróży.

Przez cały ten czas pamiętajmy, iż sznaucer to świetny obserwator, inteligentny i bystry, szybko wyłapie nasze błędy, będzie wiedział czy jesteśmy szczerzy, wyłapie nasze prawdziwe emocje. Nie zrozumie naszego gniewu, nie przyjmie przemocy. Sznaucera można szybko złamać, w szczenięctwie charakteryzuje się delikatną konstrukcją psychiczną i nasze błędy głęboko się w nim zakorzenią.

Czego nie wolno:

• - Izolować szczeniaka od nas, rodziny i świata

• - Ignorować szczeniaka przy przywitaniu

• - Okazywać szczeniakowi nasz gniew czy złość

• - Być niekonsekwentnym

• - Zapominać, iż szczenię ma prawo się wystraszyć

• - Używać przemocy fizyczne,